Ο δεύτερος κύκλος του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση ξεκίνησε από τις ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ

 

Ο δεύτερος κύκλος του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση ξεκίνησε από τις ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ.

Με όπλο την απεργία αποχή μπορούμε να νικήσουμε

Ο πρώτος κύκλος του αγώνα των εκπαιδευτικών ολοκληρώθηκε. Ο μεγαλειώδης αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση οδηγεί σε συμπεράσματα χρήσιμα να μελετηθούν για τη δράση του συνδικαλιστικού κινήματος, αλλά κυρίως για το «τι μέλλει γενέσθαι». Η μαζική συμμετοχή μας στην απεργία αποχή, στην απεργία της 11/10 και στις συγκεντρώσεις που θύμισαν το 2013, αποτέλεσαν τα καύσιμα  για να ξεπεράσουμε τον πρωτοφανή αυταρχισμό, απειλές, εκβιασμούς, τρομοκρατία και δικαστικές παρεμβάσεις. Έδειξαν ότι απέχουμε λίγο από τη δικαίωση των διεκδικήσεών μας με τη συνέχιση του αγώνα, αντί για αυτό είχαμε την προδοσία του κλάδου από τις παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού, που ελέγχουν την ηγεσία της ΟΛΜΕ. Άφησαν μετέωρους δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς που πίστεψαν ότι με όπλο την απεργία αποχή θα σταματήσουμε τον οδοστρωτήρα της αξιολόγησης που αποδομεί το δημόσιο δωρεάν σχολείο, ισοπεδώνει τα εργασιακά μας δικαιώματα  και υποτάσσει τους εκπαιδευτικούς.

Η αξιολόγηση δέχτηκε ισχυρό πλήγμα!

Η αξιολόγηση δεν ανατράπηκε, όμως δέχτηκε ισχυρό πλήγμα, στην πραγματικότητα είναι απαξιωμένη στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών. Η απεργία αποχή θα αποτελεί τον εφιάλτη που θα ταράζει τον ύπνο πολλών στο επόμενο διάστημα.  Η κυβέρνηση αισθάνθηκε πολύ κοντά την ανάσα της νίκης των αγώνων. Αν υπήρχαν κοινωνικοί και πολιτικοί όροι στοιχειωδώς αντίστοιχοι με τη δυναμική των εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων, τότε οι αγώνες θα κατέγραφαν νίκες όχι μόνο ηθικές, αλλά και συνδικαλιστικές. 

Οι αγώνες έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για να αποδειχτεί και στους πιο δύσπιστους η χρεωκοπία της πολιτικής μιας σκληρής αξιολόγησης που θέλουν να επιβάλλουν για να χειραγωγήσουν τους εκπαιδευτικούς. Να τους μετατρέψουν σε φοβισμένους υπαλλήλους,   απλούς διεκπεραιωτές της εκάστοτε εκπαιδευτικής πολιτικής.  Έτσι απρόσκοπτα και χωρίς τις αναστατώσεις των αγώνων σκοπεύουν να προωθήσουν την πιο βαθιά αντιεκπαιδευτική πολιτική που εφαρμόστηκε ποτέ στην παιδεία. Να αλλάξουν το δημόσιο δωρεάν  σχολείο, να το αντικαταστήσουν και στη θέση του να φέρουν το ιδιωτικοποιημένο, εμπορευματοποιημένο και ανταγωνιστικό σχολείο. Να αντικαταστήσουν τους συλλόγους διδασκόντων,  συλλογικά όργανα που έχουν την ευθύνη λειτουργίας των σχολείων, με τους διευθυντές  manager-απόλυτους άρχοντες. Ειδικά ο νόμος Χατζηδάκη, όπως αποδείχτηκε και από τις εναντίον μας δικαστικές αποφάσεις, αποτελεί εργαλείο καταστολής των εργατικών κινητοποιήσεων και το εργατικό κίνημα πρέπει να βάλει άμεσο στόχο την κατάργησή του.

Η Γενική Συνέλευση προέδρων 16/10 υπονόμευσε τη θέληση του κλάδου  να συνεχιστεί ο αγώνας!

Αμέσως μετά το συνδικαλιστικό πραξικόπημα στη ΓΣ των προέδρων στις 16/10 που οδήγησε στο σταμάτημα της απεργίας-αποχής, με πρωτοβουλία κάποιων ΕΛΜΕ ξεκίνησε μια προσπάθεια συντονισμού ΕΛΜΕ και Διδασκαλικών Συλλόγων Πρωτοβάθμιας (ΣΕΠΕ) με στόχο την επαναπροκήρυξη της απεργίας –αποχής, αυτή τη φορά από τα πρωτοβάθμια σωματεία, για να μην υποταχθούν οι εκπαιδευτικοί που συμμετείχαν μαζικά ενάντια στην αξιολόγησηγια να υπάρξει αγωνιστική συνέχεια και να βρουν στήριγμα οι πραγματικές διαθέσεις του κλάδου των εκπαιδευτικών, που παρά τις αυταρχικές πιέσεις και την απογοήτευση από τη στάση της ΟΛΜΕ και ΔΟΕ, απορρίπτει την αξιολόγηση και δε θέλει να υποκύψει. Έξι σωματεία στην εκπαίδευση (μεταξύ των οποίων η ΕΛΜΕ Λάρισας, η ΕΛΜΕ Χανίων, η Ε ΕΛΜΕ-Θ και ΣΕΠΕ στην Αττική) έστειλαν εξώδικο στις Δ/νσεις Εκπαίδευσης και κήρυξαν απεργία αποχή, έδωσαν συνδικαλιστική κάλυψη στους συναδέλφους που μαζικά συνεχίζουν τον αγώνα. Έδειξαν το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσουν η ΟΛΜΕ, η οποία έβαλε ταφόπλακα στους αγώνες, και η ΔΟΕ των ενιαίων κειμένων που στρώνουν το δρόμο για το προχώρημα της αξιολόγησης. Η δυνατότητα του συνδικαλιστικού κινήματος, ακόμη και κόντρα στα πραξικοπήματα, να είναι παράγοντας αντίστασης και αγώνα έγινε προσπάθεια να ανακοπεί τόσο από τις δυνάμεις του κυβερνητικού, όσο και απ’ αυτές του κομματικού συνδικαλισμού σε μια σειρά ΕΛΜΕ (Γ ΕΛΜΕ-Θ, Ε ΕΛΜΕ-Θ, Φωκίδας,  Σάμου, Ηρακλείου, κ.ά.) και ΣΕΠΕ (Περικλής, κ.ά.).

Οι ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ πρωτοστατούν στον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

στη μάχη ενάντια στην αξιολόγηση διαλέξαμε στρατόπεδο. Υπερασπιζόμαστε την ύπαρξη δημόσιου, δωρεάν σχολείου για όλους, ενάντια στην κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών, την αναγκαιότητα πολύπλευρης και ολοκληρωμένη μόρφωσης αντί της κατακερματισμένης γνώσης και των δεξιοτήτων, τη δημοκρατία και την ελευθερία ενάντια στον αυταρχισμό και την πειθάρχηση. Δικαιούμαστε να νιώθουμε θυμό, «αμηχανία», απογοήτευση. Δε δικαιούμαστε να παραιτηθούμε και να υποταχθούμε! Στο δεύτερο κύκλο του αγώνα που ξεκίνησε από ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ και θα συνεχιστεί μετά  το τέλος Νοέμβρη ενάντια στη λειτουργία των ομάδων δράσεων και άλλες διαδικασίες της αξιολόγησης, καθώς και  την εφαρμογή του αντιεκπαιδευτικού νόμου 4823/2021 της Κεραμέως (μέντορες, συντονιστές, ομίλους, αποδεκατισμένα σχολικά συμβούλια, κ.ά.),οι εκπαιδευτικοί να πάρουμε την υπόθεση του αγώνα στα χέρια μας!

Η Αγωνιστική Παρέμβαση Χαλκιδικής:

Καλεί την ΟΛΜΕ στη ΓΣ προέδρων το Σάββατο 27/11 να προκηρύξει νέα απεργία- αποχή κατά της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων. Η Ολομέλεια των Προέδρων να συγκροτήσει Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή μαζί με την ΟΛΜΕ για την οργάνωση και υλοποίηση της απεργίας – αποχής!

 

Δεν θα υποταχθούμε!